1.
කරණීය මත්ථ කුසලෙන
යං තං සන්තං පදං අභිසමෙච්ච
සක්කො උජූ ච සූජූ ච
සුවචො චස්ස මුදු අනතිමානි
2.
සන්තුස්සකො ච සුභරො ච
අප්පකිච්චො ච සල්ලහුකවුත්ති
සන්තින්ද්රියො ච නිපකො ච
අප්පගබ්බො කුලෙසු අනනුගිද්ධො
3.
නච ඛුද්ධං සමාචරේ කිඤ්චි
යෙන විඤ්ඤු පරෙ උපවදෙය්යුං
සුඛිනො වා ඛෙමිනො හොන්තු
සබ්බේ සත්තා භවන්තු සුඛිතත්තා
4.
යෙ කෙචි පාණ භූතත්ථි
තසා වා ථාවරා වා අනවසෙසා
දීඝා වා යෙ මහන්තා වා
මජ්ඣිමා රස්සඛාණුකථූලා
5.
දිට්ඨා වෙ යෙව අද්දිට්ඨා
යෙච දූරෙ වසන්ති අවිදූරෙ
භූතා වා සම්භවෙසීවා
සබ්බේ සත්තා භවන්තු සුඛිතත්තා
6.
නපරො පරං නිකුබ්බේථ
නාතිමඤ්ඤේථ කත්ථචිනංකඤ්චි
ඛ්යාරොසනා පටිඝසඤ්ඤා
නාඤ්ඤ මඤ්ඤස්ස දුක්ඛ මිච්ඡෙය්ය
7.
මාතා යථා නියං පුත්තං
ආයුසා එක පුත්ත මනුරක්ඛෙ
එවම්පි සබ්බභූතෙසු
මානසං භාවයෙ අපරිමානං
8.
මෙත්තං ච සබ්බලොකස්මිං
මානසං භාවයෙ අපරිමානං
උද්ධං අධො ච තිරියඤ්ච
අසම්බාධං අවෙරං අසපත්තං
9.
තිට්ඨං චරං නිසින්නෝ වා
සයානො වා යාවතස්ස විගතමිද්ධො
එතං සතිං අධිට්ඨෙය්ය
බ්රහ්ම මෙතං විහාරං ඉධමාහු
10.
දිට්ඨිං ච අනුපගම්ම සීලවා
දස්සනේන සම්පන්නො
කාමෙසු විනෙය්ය ගෙධං
නහිජාතු ගබ්භසෙය්යං පුනරෙතීති
11.
ඒතේන සජ්ජවජේන
සොථිතේ හොන්තු සබ්බදා /// *
සභිතියෝ විවජන්තූ
සබ්බරෝගෝ විනස්සතූ
මාතේභවත් අන්තරායෝ
සුඛීදීඝායුකෝ භව *
භවතු සබ්බ මංගලම්
රංකන්තු සබ්බ දේවතා
සබ්බ බුද්ධානුභාවේන
සදාසොත්ථි භවන්තුතේ *
භවතු සබ්බ මංගලම්
රංකන්තු සබ්බ දේවතා
සබ්බ ධම්මානුභාවේන
සදාසොත්ථි භවන්තුතේ *
භවතු සබ්බ මංගලම්
රංකන්තු සබ්බ දේවතා
සබ්බ සංඝානුභාවේන
සදාසොත්ථි භවන්තුතේ *
නංඛත්තයක්ත භූතානං
පාපග්රහ නිවාරනා
පරිත්ත්රසානු භාවේන
හොන්තුතේ සං උපද්දවේ ///
*
කරණීය මෙත්ත සූත්රය ඒ ඒ කොටස් ගෙන මැතිරීමෙන් යක්ෂ භුත දොස් දුරැ වේ.
වගාවන්ට කුරැම්ණියන්ගෙන්, මීයන්ගෙන්, මැස්සන්ගෙන් සතුන්ගෙන් හා කෘමින්ගෙන් වගාවන්ට
සිදුවන හානි වැළකේ. ගව
සම්පත දියුණු වේ.
තේරුම 1. ශාන්ත පදයට පැමිණ වසනු කැමැත්තහු විසින් යමක් කළ යුතු
ද?
අභිවෘද්ධියෙහි දක්ෂයා එය කට
යුතු ය. හේ සමර්ථයෙක් වන්නේ ය. අවංක වන්නේ
ය. මැනවින් අවංක වන්නේ ය. කීකරු වන්නේ ය. මෘදු වන්නේ ය. නිහතමානි වන්නේ ය.
තේරුම 2. සන්තෝෂ ඇත්තෙක් වන්නේ ය. පහසුවෙන් පෝෂණය කළ හැකෙක් වන්නේ
ය. ස්වල්ප කටයුතු ඇත්තෙක් වන්නේ ය. සැහැල්ලු පැවතුම් ඇත්තෙක් වන්නේ ය. සන්හුන් ඉඳුරන් ඇත්තෙක්
වන්නේ ය.
ප්රඥාවත් වන්නේ ය. හැඩි දැඩි නොවන් නේ ය.
කුලයන්හි නො ඇලෙන්නේ ය.
තේරුම 3. යම් ක්රියාවක් නිසා නුවණැති අන්යයෝ නින්දා කෙරෙත් නම්
එබඳු කුඩා වූ වරදක් පවා නො කරන්නේ ය. සියුල සත්හු සුව අත්තෝ භය නැත්තෝ වෙත් වා. සියලු සත්හු සුවයෙන්
යුතු
සිත් ඇත්තෝ වෙත් වා.
තේරුම 4. කෙලෙස් ඇති සත්වයෝ ද කෙලෙස් රහිත සත්වයෝ ද යන සියලු ප්රාණභූත
සත්ව කෙනෙක් වෙත් ද දික් වූ හෝ මහත් වූ හෝ මධ්යම වූ හෝ කුඩා ශරීර ඇත්තා වූ හෝ ඉතා කුඩා වූ
හෝ
ස්ථූල වු සත්වයෝ වෙත් ද?
තේරුම 5. තම ඇසට පෙනෙන්නා වූ හෝ නොපෙන්නා වූ සත්වයෝ වෙත් ද
යම් සත්ව කෙනෙක් දුර හෝ වසත් ද , ළඟ හෝ වසත් ද, උපන්නා වූ යම් සත්ව කෙනෙක් වෙත් ද, හේ ඉපැදෙමින් සිටින යම් සත්ව කෙනෙක් වෙත් ද?
තේරුම 6. අනෙකෙක් අනෙකකු නො රවටන්නේය. කිසි තැනෙක්හි ඒ කිසිවකුට
අවමන් නො කරන්නේ ය. කය වචන දෙකින් කරන රෝෂණයෙන් ද සිතින් කරන ක්රෝධයෙන් ද ඔවුනොවුන්ට දුක් නොකැමති
වන්නේ ය.
තේරුම 7. යම් සේ මවුතොමෝ ආයුෂයෙන් ස්වකීය පුත්රයා
රකී ද,
එසේම සියලු සතුන් කෙරෙහි අප්රමාණ මෛත්රි
සිත වඩන්නේ ය.
තේරුම 8. පමණ රහිත වූ, එසේම පීඩා රහිත වූ වෛර චේතනා රහිත වූ, සතුරන් රහිත වූ සිතෙහි වූ මෛත්රිය ද උඩ යට
සරස යන සියලු සත්ව ලෝකයෙහි වඩන්නේ ය.
තේරුම 9. සිටිමින් හෝ යමින් හෝ හිඳිමින් හෝ සයනය
කරමින් හෝ යම්තාක්කල් නොනිදා ද ඒ තාක්කල් මෛත්රී ස්මෘතිය වඩන්නේ ය.
තේරුම 10. මිත්යාදෘෂ්ටියට නො පැමිණ ශ්රොතාපන්න මාර්ග ඥාන දර්ශනයෙන්
යුක්තවූයේ වස්තුකාමයෙහි ගිජුබව හෙවත් ක්ලේශ කාමය සකෘදාගාමි අනාගාමි මාර්ග දෙකින් ප්රහීණකොට
ඒකාන්තයෙන්
මවුකුස පිළිසිඳ ගැනීමට නැවත නො පැමිණෙන්නේ
ය. *
No comments:
Post a Comment