මනු ලොව දී නිවනින් සැනසෙන්නට උත්සාහ නොදරා වෙනත් පිනක බල මහිමයෙන් මෙලෙස දෙව් ලොව උපත ලබන පින්වත් අය ද සිටිති. ඔවුහු දිව්‍ය සැප සම්පතින්, දිව්‍ය කාමයන්ට මුසපත්ව, නන්දන වනයට පිවිසෙමින් දෙවි දේවතාවුන් පිරිවරාගෙන ප්‍රීතියෙන් කාලය ගෙවති. ඇතැම් අය තමන්ගේ පින ගෙවී අවසන් වෙද්දී දිව්‍ය ලෝකයෙන් චුතව නැවත සතර අපායගාමී වෙති."
කවර ආගමක, කවර දෘෂ්ඨියක සිටිය ද, අසරණයෙකුට අනුකම්පාවෙන්, කරුණා පෙරදැරි ව උදවු උපකාර කිරීම පින්කමකි. මෙවැනි පින්කම්වල නියැළෙන ඇතැම් පිරිස් රැස් කරගන්නා පිනේ මහිමයෙන් සුගතියක උපත ලබයි. ඇතැම් විට දිව්‍ය තලවල පවා උපත ලබන්නට භාග්‍ය ලබයි. නමුත්, ඒ අය දෘෂ්ටි වශයෙන් සම්මා දිට්ඨියක් තුළ උපත ලබා නැහැ. එවැනි දෙවිවරුන්ට දෙව්ලොව දී ධර්මය ඇසුණ ද, ඒ අය ධර්ම මාර්ගයට යොමු වන අවස්ථා දුලභ ය. එහෙත් ඔවුහු සැප සම්පත්වල, දිව්‍ය කාමයන්හි මුසපත් වී විනෝදයෙන් සතුටෙන් ජීවිත ගත කරති. එවැනි දෙවිවරු චුත වන්නේ කෙසේද? යන්න බුද්ධ දේශනාවෙහි සඳහන් වෙයි.
‘මහණෙනි, බොහෝ දෙවිවරු පෙර පිනේ මහිමයෙන් දෙව් ලොව උපත ලබති. විමාන වත්ථුවෙහි සිය ගණනක් කතා අතර ඇත්තේ පෙර පින් මහිමයෙන් දෙව් ලොව උපත ලැබූ දෙවිවරුන්ගේ කතා පුවත් ය. එහි එක්තරා පින්වන්තියක්, මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේට මෙලෙස පවසා ඇත. “ස්වාමීනි,
